Film „Rodzaje życzliwości” (oryginalnie „The Kindness of Strangers”) można legalnie obejrzeć na platformach streamingowych takich jak Amazon Prime Video, Apple TV lub Google Play w zależności od regionu. Film może być także dostępny do wypożyczenia lub zakupu w serwisach VOD (video on demand), które oferują dostęp do nowości filmowych. Warto regularnie sprawdzać te serwisy, gdyż dostępność filmów zmienia się w zależności od regionu.
Recenzja filmu „Rodzaje życzliwości”
„Rodzaje życzliwości” to film w reżyserii Lone Scherfig, który miał premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie w 2019 roku. Scherfig, znana z takich produkcji jak „Była sobie dziewczyna” i „Włoski dla początkujących”, tym razem przedstawia wielowątkową opowieść o losach kilku osób w Nowym Jorku, które w wyniku różnorodnych trudności życiowych zostają splecione przez nieoczekiwane akty dobroci. Film w pewien sposób odwołuje się do klasycznych dramatów obyczajowych, gdzie motyw współczucia i empatii odgrywa kluczową rolę, a tłem dla tych wydarzeń jest surowa, często nieprzyjazna rzeczywistość wielkiego miasta.
Fabuła i postacie
Akcja filmu koncentruje się na kilku postaciach, z których każda boryka się z różnymi problemami. Na pierwszy plan wysuwa się Clara (grana przez Zoë Kazan), młoda kobieta uciekająca z toksycznego związku wraz z dwójką dzieci. Clara nie ma planu, nie wie, gdzie się udać, i w końcu ląduje na ulicach Nowego Jorku, próbując przetrwać. Ten wątek ukazuje przerażającą rzeczywistość bezdomności, a także trudności związane z ucieczką od przemocowego partnera.
Clara spotyka grupę ludzi, którzy, choć również zmagają się z własnymi problemami, okazują jej pomoc. Wśród nich jest Marc (Tahar Rahim), były więzień, który próbuje odbudować swoje życie, prowadząc restaurację, Jeff (Caleb Landry Jones), nieudacznik z sercem na dłoni, który na każdym kroku popełnia życiowe błędy, a także Alice (Andrea Riseborough), pielęgniarka, która swoją empatią i poświęceniem dla innych niemal niszczy samą siebie.
Każda z tych postaci jest w pewnym sensie zagubiona, a ich losy zostają splecione w zaskakujący sposób, dzięki przypadkowym, ale kluczowym aktom życzliwości. Motywem przewodnim filmu jest przekonanie, że nawet w najtrudniejszych momentach, ludzka dobroć potrafi odmienić los człowieka, a czasami wystarczy drobny gest, aby całkowicie zmienić życie drugiej osoby.
Tematyka i przesłanie filmu
„Rodzaje życzliwości” to film, który stawia pytania o kondycję ludzką we współczesnym społeczeństwie. Czy w świecie, który często wydaje się zimny, obojętny i bezlitosny, jest jeszcze miejsce na prawdziwe współczucie? Scherfig zadaje te pytania, przedstawiając bohaterów, którzy, choć z różnych powodów znajdują się na marginesie społeczeństwa, wciąż są w stanie ofiarować sobie wzajemnie wsparcie.
Film mocno akcentuje, jak ważne są drobne gesty – podzielenie się jedzeniem, ofiarowanie schronienia, czy po prostu wysłuchanie drugiego człowieka. W świecie pełnym cierpienia i trudności, takie akty mogą być światłem w ciemności, pokazując, że empatia i życzliwość to nie tylko piękne wartości, ale realne siły, które mogą zmieniać życie.
Scherfig nie unika też trudnych tematów, takich jak przemoc domowa, trauma, bezdomność czy trudności adaptacyjne po wyjściu z więzienia. Każda z postaci boryka się z własnymi demonami, a miasto, w którym żyją – Nowy Jork – jest tutaj niemal dodatkowym bohaterem. Miasto jest przedstawione jako surowe, niekiedy przytłaczające, a jednocześnie pełne możliwości i ludzi, którzy wbrew wszystkiemu są w stanie okazać współczucie.
Wizualna strona filmu
„Rodzaje życzliwości” to film, który korzysta z pięknych, często melancholijnych ujęć, aby podkreślić nastrój i emocje bohaterów. Nowy Jork w filmie jest przedstawiony z całą swoją złożonością – od zimnych, anonimowych ulic, przez ciepłe, przytulne wnętrza restauracji, aż po niebezpieczne zaułki, w których ludzie walczą o przetrwanie. Operator zdjęć, Sebastian Blenkov, używa kontrastów światła i cienia, aby podkreślić dualizm miasta – z jednej strony jego brutalność, z drugiej ukryte ciepło i nadzieję.
Ważnym elementem wizualnym są także sceny w restauracji, prowadzonej przez Marca. To miejsce staje się symbolicznym schronieniem dla bohaterów, przestrzenią, w której mimo zewnętrznych trudności, ludzie mogą znaleźć ukojenie i wsparcie. To swoisty azyl, który symbolizuje ideę filmu – że życzliwość może być przystanią w bezlitosnym świecie.
Gra aktorska
Obsada filmu to jeden z jego największych atutów. Zoë Kazan jako Clara świetnie oddaje delikatność i kruchość swojej postaci, jednocześnie pokazując jej wewnętrzną siłę i determinację. Tahar Rahim jako Marc przekonująco portretuje człowieka, który mimo trudnej przeszłości, pragnie zmienić swoje życie i pomagać innym. Andrea Riseborough jako Alice wspaniale oddaje postać kobiety, która, mimo że sama potrzebuje pomocy, poświęca się dla innych.
Każdy z aktorów tworzy postacie, które są autentyczne, złożone i pełne sprzeczności, co sprawia, że film, mimo swoich prostych założeń, ma głębię emocjonalną. Relacje między postaciami rozwijają się w naturalny sposób, a chemia między aktorami dodaje filmowi autentyczności.
Podsumowanie
„Rodzaje życzliwości” to film, który na pierwszy rzut oka może wydawać się prostą opowieścią o ludziach w potrzebie. Jednak pod tą prostotą kryje się wiele warstw – opowieść o empatii, zrozumieniu i sile, jaka tkwi w ludzkich relacjach. Lone Scherfig stworzyła film, który nie tylko wzrusza, ale i skłania do refleksji nad tym, jak my sami reagujemy na cierpienie innych i czy jesteśmy gotowi okazać życzliwość, nawet w trudnych czasach.
Choć film momentami może wydawać się zbyt idealistyczny, jego przesłanie o wartości ludzkiego współczucia i znaczeniu małych gestów sprawia, że jest to opowieść ważna i aktualna. „Rodzaje życzliwości” przypomina, że nawet w najbardziej beznadziejnych sytuacjach zawsze istnieje możliwość, że ktoś poda nam pomocną dłoń – a my sami możemy stać się dla kogoś takim promykiem nadziei.
