„Kapitan Ameryka: Nowy wspaniały świat” – Recenzja
Reżyseria: Julius Onah
Scenariusz: Malcolm Spellman, Dalan Musson
Obsada: Anthony Mackie (Sam Wilson/Kapitan Ameryka), Harrison Ford (Thaddeus „Thunderbolt” Ross), Tim Blake Nelson (Samuel Sterns/Lider), Shira Haas (Sabra), Danny Ramirez (Joaquin Torres/Sokół), Carl Lumbly (Isaiah Bradley)
Premiera: 2025
Wstęp
Po wydarzeniach serialu „Falcon i Zimowy Żołnierz” Marvel oficjalnie przedstawia nowego Kapitana Amerykę w pełnoprawnym widowisku kinowym. „Kapitan Ameryka: Nowy wspaniały świat” to czwarta część serii, ale pierwsza, w której tarcza trafia w ręce Sama Wilsona. Film Juliusza Onaha miał nie tylko ugruntować jego rolę w MCU, ale także otworzyć nowy rozdział dla świata po „Avengers: Koniec gry”. Czy udało się spełnić te ambicje?
Fabuła – nowy Kapitan w nowym świecie
Akcja filmu rozgrywa się w zmieniającym się politycznie świecie, gdzie Stany Zjednoczone przygotowują się na nową erę. Prezydentem zostaje generał Thaddeus Ross (w tej roli Harrison Ford, przejmujący postać po zmarłym Williamie Hurtcie), a jego rządy stają się fundamentem dla globalnej zmiany układu sił.
Sam Wilson, mimo że oficjalnie został Kapitanem Ameryką, nadal zmaga się z brakiem akceptacji – zarówno ze strony polityków, jak i samej opinii publicznej. Nie jest superżołnierzem jak Steve Rogers, co sprawia, że wielu nie traktuje go poważnie. Kiedy jednak na horyzoncie pojawia się nowe zagrożenie w postaci Samuela Sternsa (Tim Blake Nelson), znanego jako Lider, sytuacja wymusza na nim przejęcie roli prawdziwego lidera.
Sterns, który powrócił po latach od wydarzeń „Incredible Hulk” (2008), staje się głównym antagonistą – naukowcem obdarzonym nadludzką inteligencją. Jego plan to nie tylko obalenie obecnej władzy, ale także stworzenie nowego porządku, w którym to on decyduje, kto powinien rządzić światem. W ten konflikt zostają wciągnięci nowi i starzy sojusznicy: Joaquin Torres, który przejmuje rolę Sokoła, Isaiah Bradley, przedstawiciel zapomnianych eksperymentów superżołnierzy, oraz izraelska agentka Sabra.
Aktorstwo i kreacja postaci
Anthony Mackie udowadnia, że jego Sam Wilson to Kapitan Ameryka nowej ery – inny niż Steve Rogers, ale równie przekonujący. Jego bohater nie polega na nadludzkiej sile, a na strategii, sprycie i wartościach, które reprezentuje. Film poświęca sporo czasu na ukazanie jego wątpliwości i dylematów moralnych – szczególnie w kontekście działania na granicy prawa oraz tego, czy świat faktycznie potrzebuje nowego Kapitana Ameryki.
Harrison Ford jako Thunderbolt Ross wprowadza autorytet i charyzmę. Jego postać staje się kluczowa dla politycznego aspektu filmu, choć relacja między nim a Samem jest pełna napięć.
Tim Blake Nelson jako Lider to fascynujący czarny charakter – odmienny od typowych złoczyńców MCU. Nie jest siłaczem, ale kimś, kto manipuluje i wykorzystuje swoją inteligencję, by osiągnąć swoje cele.
Reżyseria i styl wizualny
Julius Onah postawił na realistyczniejszy ton, zbliżony do „Kapitan Ameryka: Zimowy Żołnierz”. Akcja jest brutalniejsza i mniej efektowna w porównaniu do klasycznych filmów Marvela – więcej tu walk wręcz, taktycznych starć i scen inspirowanych thrillerami szpiegowskimi.
Zdjęcia są dynamiczne, a sceny akcji często kręcone w sposób przypominający kino sensacyjne lat 90. – mniej CGI, więcej praktycznych efektów. To miła odmiana po ostatnich, przesyconych efektami wizualnymi produkcjach Marvela.
Muzyka i klimat
Ścieżka dźwiękowa balansuje pomiędzy klasycznymi motywami Kapitana Ameryki a nowoczesnymi brzmieniami, które podkreślają odmienność Sama Wilsona. Kompozytor Henry Jackman ponownie dostarcza mocne, patriotyczne motywy, ale tym razem z większym naciskiem na elementy elektroniczne i perkusyjne.
Klimat filmu jest znacznie poważniejszy niż w typowym MCU – mniej tu humoru, a więcej napięcia. Choć wciąż pojawiają się lekkie momenty, to całość wydaje się dojrzalsza, co dobrze współgra z tematyką polityczną filmu.
Zalety filmu
✔ Mocna kreacja Sama Wilsona jako Kapitana Ameryki – film przekonująco pokazuje jego drogę do pełnego zaakceptowania tej roli.
✔ Świetna kreacja antagonisty – Lider to jeden z bardziej inteligentnych złoczyńców MCU, a jego plan nie jest schematyczny.
✔ Realistyczna akcja – mniej CGI, więcej praktycznych efektów i dobrze choreografowanych walk.
✔ Polityczny kontekst – film nie boi się trudnych tematów i pytań o rolę superbohaterów w świecie rządzonym przez polityków.
Słabsze strony filmu
✖ Momentami nierówne tempo – niektóre wątki mogłyby być lepiej rozwinięte, szczególnie relacja Sama z Joaquinem Torresem.
✖ Mniej efektowne starcia – fani typowo superbohaterskich bitew mogą czuć niedosyt.
✖ Brak dużych nawiązań do przyszłości MCU – w przeciwieństwie do innych filmów Marvela, tutaj nie ma wielu „zaczepionych wątków” na kolejne części.
Podsumowanie
„Kapitan Ameryka: Nowy wspaniały świat” to solidne kino akcji, które udanie redefiniuje postać Kapitana Ameryki. Film unika typowego marvelowskiego humoru na rzecz poważniejszego tonu, co sprawia, że wydaje się bliższy „Zimowemu Żołnierzowi” niż „Wojnie bohaterów”.
Anthony Mackie udowadnia, że jest godnym następcą Steve’a Rogersa, a Julius Onah dostarcza film, który angażuje zarówno na poziomie akcji, jak i fabuły. Choć nie jest to najbardziej widowiskowy film MCU, to z pewnością jeden z ciekawszych pod względem treści i przekazu.
Ocena: 8/10
